چندی پیش در ژوهانسبورگ در افریقای جنوبی  در زندگی بشریتی که در اثر  نفاق، جنگ، تاراج و  تحریم مثل شده، واقعه تعیین کننده‌ای  رخ داد.
در پانزدهمین  همایش سران  بریکز، وحدت و از این طریق  اعتماد، همکاری و صلح پیروز شد. شش کشور جدید یعنی آرژانتین، ایران، اتیوپی، امارات متحده، عربستان سعودی و مصر به عضویت این گروه امید  و حیات درآمدند.
این همایش  مانند همایش‌های  ناتو نبود  که در آن  ایالات متحده آمریکا  در کشوری  تشتج و درگیری برپا کند. این همایش همین‌طور مانند همایش‌های اتحادیه اروپا نیز نبود که فقط از  تصمیمات بلوک نظامی ناتو و دستورات واشنگتن حمایت کند. گروه بریکز همین‌طور قرابتی با  با سیاست‌های  صندوق بین‌المللی پول  که در خدمت غرب است، ندارد که سخاوتمندانه  وام می‌دهد ولی بعد آن را به  بدهی‌های  ابدی و غیرقابل پرداخت تبدیل می‌کند و به کمک ان کشورها را زیر فشار قرار می‌دهد.
آن چه به اقتصاد مربوط است، کشورهای عضو بریکز  معتقدند که  جهان نمی‌تواند  وابسته به دلار بماند، ارزی که  نه فقط برای خرید  فروش، بلکه برای  تحمیل مواضع سیاسی، برای سرنگونی دولت‌ها، برای اعمال تحریم و دیگر چیزهایی که به فکر  هواداران جهان یک قطبی می‌رسد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گروه بریکز که از سال  ۲۰۲۴ بزرگتر خواهد شد،  توانایی‌های خود را تشدید خواهد  کرد تا در مقابل  قدرتهایی که  متصورند ارباب جهان، ارباب اقتصاد جهان و منابع جهان هستند بایستاد. بریکز  ۳۶٪ تولید ناخالص جهان و ۴۴٪  جمعیت جهان را داراست و هم‌اکنون  ۲۰ کشور دیگر  نیز تقاضای عضویت در آن را دارند.
گروه بریکز با ترکیب  وحدت، همکاری و مبارزه برای صلح و امنیت خلق‌های جهان  بدون شک وزنه سنگین و تعیین کننده‌ای  در مقابل  جهانی خواهد بود که عاجلاً  لازم است در آن به جنگ‌ها، خودپرستی‌ها، تحریم‌ها و نفاق‌ها پایان داده شود.